Svjetlosni refleks zjenice, poznatiji kao pupilarni svjetlosni refleks, zjenični svjetlosni refleks ili fotopupilarni refleks je refleks koji kontrolira promjer zjenice, kao odgovor na intenzivno (blještavo) svjetlo koja pada na ganglijske ćelije mrežnjače, čime pomaže u adaptaciji na različite razine svjetlosti/tame.[1][2]
Veći intenzitet svjetlosti uzrokuje stiskanje zjenica (miozu), što omogućava prolaz manje svjetlosti, dok manji intenzitet svjetlosti uzrokuje širenje zjenica (midrijazu, koja omogućava više svjetlosti). Dakle, ovaj refleks zjenice je reguliran intenzitetom svjetlosti koja ulazi u oči.[3]
Put zjeničnog svjetlosnog refleks ima aferentnu (unutar vidnog živca (CN II) i eferentnu granu (u okulomotornom živcu – CN III). Fotoosjetljive ganglijske ćelije mrežnjače se projiciraju dvostrano u pretkrovno jezgo (pretektalno jezgro). Ono se projicira ukršteno, a neukrštena vlakna idu u Edinger-Westphalovo jezgro, što daje preganglijska parasimpatička vlakna. Ova vlakna izlaze iz srednjeg mozga sa CN III i sinapse sa postganglijskim parasimpatičkim neuronom cilijarne ganglije, koji inervira kružni mišić (sfinkter) mišića irisa.[4]